Kaart (cartografie) - Halls Creek

Halls Creek is een plaats in de regio Kimberley in West-Australië.

Het ligt aan de Great Northern Highway tussen Fitzroy Crossing en Warmun, 2.962 kilometer ten noordoosten van Perth en 546 kilometer ten oosten van Derby.

In 2021 telde Halls Creek 1.572 inwoners, tegenover 1.221 in 2006.

De Jaru en Kija Aborigines leefden reeds duizenden jaren in de streek alvorens de Europeanen er neer streken. Alexander Forrest was in 1879 de eerste Europeaan die de riviervalleien van de Fitzroy en de Ord verkende. Hij berichtte dat er goud te vinden was in de oostelijke Kimberley en dat de grond er geschikt was om vee te weiden. John Adams en Phil Saunders trokken er na de geruchten over goud naartoe en vonden een paar ons goud maar niet in rendabele hoeveelheden. De families Buchannan, Durack, Bridge, MacDonald en Emanuel namen grote stukken land in voor de veehouderij. In 1883 zond de overheid de expeditie van John Forrest naar de Kimberley. Aan die expeditie nam de geoloog Hardman deel die een geologische kaart van de streek opmaakte en een aantal plaatsen aangaf waar vermoedelijk goud kon gevonden worden. Het jaar daarop vergezelde Hardman de landmeter H.F. Johnston die de Fitzroyvallei verder in kaart ging brengen. Ze vonden kleine hoeveelheden alluviaal goud langs de rivieren Elvire, Panton en Ord. Aangetrokken door deze vondsten zeilden Charles Hall en John Slattery begin 1885 van Roebourne naar Derby en reisden in het spoor van de Forrest-expeditie langs de Fitzroy naar de Elvire. In augustus 1885 vonden ze rendabel goud en eisten de premie op die de West-Australische overheid had uitgeloofd voor de eerste lonende goudvondst. De vondst deed West-Australiës eerste goldrush naar de Kimberley op gang komen en binnen het jaar waren er drieduizend goudzoekers actief. Tussen 1885 en 1887 streken tienduizend mensen toe in de Kimberley, voornamelijk mannen. In 1887 werd begonnen met het opmeten van het plaatsje Halls Creek maar het werd pas op 23 november 1894 officieel gesticht. De goldrush was dan reeds voorbij. Al van in 1887 begon het aantal goudzoekers terug te lopen omdat het meeste alluviale goud reeds gevonden was. Halls Creek werd een handelscentrum voor een groeiend aantal veehouders, de aboriginesgemeenschappen en de goudzoekers die in de omgeving bleven rondhangen en niet naar de goudvelden van Coolgardie en de Murchison trokken. Het plaatsje en de kreek werden vernoemd naar de goudzoeker Charlie Hall. Er was een post-en telegraafkantoor, een politiekantoor, een paardenrenbaan en enkele winkels.

Albert Canning verkende en ontwikkelde de Canning Stock Route van 1906 tot 1910. Langs de 1.850 kilometer lange route werden 51 plaatsen waterputten geslagen, ongeveer om de dertig kilometer ofte een dagreis. De route diende om vee uit de Kimberley door de Gibson en Great Sandy woestijnen te drijven. Halls Creek was het meest noordelijke punt van de route, Wiluna het meest zuidelijke. In 1929 werd begonnen met herstellingswerken op de route maar ze werden niet afgewerkt en de route was niet meer nuttig voor de veetelers. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de route hersteld omdat men een aanval op het noorden van Australië verwachtte.

In 1918 bouwde de Australian Inland Mission een hospitaal in Halls Creek. Tijdens de crisis van de jaren 30 stroomden er terug goudzoekers toe doordat de Australische overheid een premie van één Australische pond per ons gevonden goud bood in de hoop de werkloosheid tegen te gaan en de economie te doen heropleven. In 1948 werd een vliegveld aangelegd op 16 kilometer van het originele Halls Creek. Het plaatsje werd tussen 1948 en 1954 naar het vliegveld verhuisd door de nood aan drinkbaar water en de ontoegankelijkheid bij overstromingen. De overheidsgebouwen werden in 1952-53 verhuisd. Tegen 1954 was het oude Halls Creek een spookdorp, op het politiekantoor na dat werd pas in 1961 verplaatst. De meeste gebouwen in het oude Halls Creek werden verplaatst of de materialen ervan werden hergebruikt. Enkele ruïnes bleven achter en in 1977 werd de oude dorpssite door de National Trust of Australia erkend als erfgoed. De ruïne van het postkantoor werd op 3 september 1984 als ruïne geclassificeerd.